Adil Okay ağ günlüğü

Adil Okay
 
EYLÜLDEN KALANLAR VE İKBAL KAYNAR
 
12 Eylül darbesinden sonra çok uzun bir suskunluk dönemi yaşandı. Kitap okumanın suç sayıldığı, “devrimci olmanın ölümle özdeş sayıldığı” bir ülkede, gerçeğe sadık kalarak yazmak da kolay değildi. 12 Eylül gerçeği de imgelerle örtülemeyecek kadar ağır ve açık bir trajediydi. Dikkat edin bu konuda yazabilecek, darbeden fiziki olarak zarar görmeyen güçlü romancıların birçoğu 1980-1990 arası susmuşlardır. Bir kısmı da yazdığıyla gerçeğe teğet geçmiş ya da gerçeği tahrip etmiştir.

Adil Okay
MAHMUD DERVİŞ VE GAZZE
 
 “Ve ant içtim ki
Bir mendil işleyeceğim yarına kadar
Gözlerine sunduğum şiirlerle süslü
Ve bir tümceyle baldan ve öpücükten tatlı
Bir Filistin vardı, bir Filistin yine var”  Mahmud Derviş 
 

 
 
3 fotoğrafçı / belgeselci arkadaşın  aylar süren  çalışmalar sonucu hazırladıkları bu sergi “kentsel dönüşüm” adıyla gerçekleştirilen bir kıyıma, toplu sürgüne, bir toplumsal travmaya dikkat çekiyor. Görmezden  gelinen başka / öteki hayatlara dokunuyor. Postmodern "Sınıf kardeşliği" söylemini de yerle bir ediyor.
Daha açık bir ifadeyle söyleyecek olursam: "Herkesin aynı gemide" olmadığını gösteriyor. Aynı gemide olanların bile kimisinin "küpeşte yolcusu" olduğu gerçeği yalın biçimde ekrana / objektife  yansıyor.
 
Göstermek ilk adımdır...

                          
ZAMANIN RUHUNDAN ÜFLENMİŞ BİR KİTAP; SÖZLERİN İZLERİ
 
Buraya ne zaman ve nasıl geldiğimi bilmiyorum. Baktığım her yer tek renge kesmiş. Bir sis bulutu içinde. Atacağım her adım boşa gelecekmiş gibi.  Ağzım neden bu kadar kuru?

 
adil okay
 
Güvercin kanadından, telgrafın tellerine uzanan yol ve GÜL Güzel