Dertli başım
Boş kaşığım
Olmayan aşım
Canhıraş feryatlarım
Sessiz akan gözyaşlarım
Toprağı eşen nasırlı ellerim
Karanlıkları aydınlatacak olan
Şafak
Baharın kollarında
Açmayı bekleyen
Kardelenler
Çiğdemler
Newroz çiçekleri
Özgürlük umudumdur
Onurum, şerefim ise sevdamdır benim
Kötülükler toplumu öğütürken
Gözyaşları yanakları yırtarken
Cizre’de
Şirnak’ta
Gezi’de
Halkın beynine
Ardı sıra silahlar patlarken
Ülkede ölüm kol gezerken
Alışabilmek mümkün mü? Sessiz, sedasız beklemeye
Ez bê te bêrewş û bêkêfim
Tunebûna te
Nav dilê min de kêreke ko ye...
Bi rojan e
Min dixwe û min têr nabe
Tim goştê canê min dikoje
Dilop û dilop xwîn min dikişe
Bi revokî û bi peneberî
Ji tewrên lezgîn û tewreke xemgîn
Ez tim te digerim
Wek din jî bê te jiyan li min re kul e û mirin e
Ax li min wax li min devkenê
Rojane
Bê te ez bêçare me
Per û baskê min tuneye
Ji vanderan bifirim
Her der min re qîr û her der tenî ye
Di vê cîhanê de bi tenê hebûna te min re hêvî ye
Roj çû ava dem min re pir dernge
Dilêmin de kêr û gîzan, hevrînge
Agir, pêt û şewat jî min dêşîne
Çawa bikim dinya min re bêrenge
Dîsa li ser min bager û baren e
Ax ne heyfe dem jî min re şaran e
Çavê min de jî hêstir tên wek jahre
Evîna min derdê min pir giran e
Roj min re bû qetran şev jî gorîstan
Hawar bo min were keça Kurdîstan
Ez xemgînîm û melûlûm,belengaz
Min re bibe bajar bibe şarîstan
Madenciyiz, demirciyiz
Çiftçiyiz biz tarımcıyız
Sermayemiz emeğimiz
İşçi-köylü, devrimciyiz
Patron-ağa devletinde
Yıkılası düzeninde
Yoksul haklar çok perişan
Huzur yoktur yeryüzünde
Devrim bizim yüreğimiz
Hiç bükülmez bileğimiz
İşçi yoldaş, köylü kardeş
Yaşasın haklı kavgamız
Çok yücedir birliğimiz
Grev bizim silahımız
Biz direnen işçileriz
Özgürlüktür özlemimiz
İşçi-köylü ordusuyuz
Patronların korkusuyuz
Yıkacağız şu düzeni
Bizler halkın öz gücüyüz
Şu son güneş batmadan
Yaz gülleri solmadan
Dağlara kış gelmeden
Al beni buralardan
Köprüler yıkılmadan
Şu yollar kapanmadan
Nefesim tükenmeden
Al beni bu dumandan
Yaralarım kanıyor
Kalbim derin sancıyor
İçimde burukluk var
Gözyaşlarım durmuyor
Al beni götür beni
Kahır hep yıktı beni
İçimde bir özlem var
Ateşi yaktı beni
Hiç saray, köşk istemem
Ben sevmeden edemem
Felek çekil başımdan
Canlarım var gelemem
Mehmet Çobanoğlu
30.01.2015
İstanbul
Eman nedin neyaran
Destek bidin camêran
Li axa warê me de
Gulan nedin ber kêran
Bêzar nebin hêz rabin
Dil û can em hev re bin
Kurdîstana me rinde
Bikenin em tev şabin
Em çalakin bêguman
Fersend nedin wan şoman
Wan çav berdan axa me
Wan Ereban, wan Roman
Dilê me de agire
Her rengan vedigire
Bo şerê azadîyê
Gelê me hev digire
Îro me re mizgînî ye
Bo me serbilindî ye
Piçek tarî jî nema
Roj me re rizgarî ye
Mehmet Çobanoglu
29.01.2015
Stanbol
Ne Müslümanlık ne Hinduizm
Ne de Mecusilik
Birbirinden üstün değil
Terki diyar edilmeyen
Hıristiyanlık
Musevilik de
Herkesin inancı kendine
Tanrısal inançların hepsi de aynı
Bilinen o ki bilimden kaçmak insani bir davranış değil
Ne Sünni’ye ne Şii’ye
Ne de Harici’ye karışılmamalı
Kızılbaşlığa
Fenalığı reva görenler herhalde aklı kıt olanlar olmalı
"Kandıra F Tipi Cezaevi’nde bulunan Komünist Parti İnşa Örgütü"nü 1996 yılında kurduğu gerekçesiyle tutuklanarak müebbet hapis cezası alan ve 19 Aralık 2000 tarihindeki cezaevi operasyonu sırasında gaz bombalarından birinin göğsüne isabet etmesi sonucu KOAH hastalığına yakalanan Mehmet Canpolat, yaklaşık 38 gündür kaldırıldığı Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde yatmaktaydı.
Karanlık gecelerde ışıldayan yıldızlar
Yüzlere süzüldükçe
Gönüllere rehavet akar
Eğer yıldızlar yoksa
Zifiri karanlık
İnsana endişe verir
Ah çektirir
Gurbette giden tren
Sıladan uzaklaştıkça
Yüreklere acı dolu bir arsız hüzün iner
Ayrılık yolu zulümdür
Zehirdir
Kahırdır
Her an büyüdükçe daha da büyür
Gurbet ömür bitirir
Acısı mutluluğu yok eder, acısı ölüm getirir
