Demirciler köyünde okul olmadığını öğrendiğim zaman, doğrusu çok şaşırdım. Artık ülkemizin doğusunda bile okulsuz köy kalmamışken, Türkiye’nin kalbi olan Marmara bölgesinde ve sanayinin en yoğun olduğu Kocaeli kentine bağlı, bir ilçenin sınırları içindeki köyde, okul olmaması büyük bir eksikliktir.
Ölümle tanışıklığım
Çok eskilere dayanır
İlk sekiz yaşında tanıştım
Soğuk nefesiyle ölümün.
Kara batmıştım boğazıma kadar o gün
Çırpındıkça, beni derinlere çekiyordu
Ölüm, gülümsedi geçti.
Bir gün köpük köpük kuduran
Azgın sularla geldi
Bir çöp gibi sürükledi beni nehir
Su sıcak
Ölümün elleri soğuktu
Dokundu çocuk bedenime geçti.
Ve gençliğe ilk adımımı atmıştım henüz
Korkuyla tanışmamıştı yüreğim
Soğuk bir namlu
Merhaba dedi bana
İki kaşımın arasına dokundu geçti.
Kırık kalpli bir şairin, kırık kaleminden, yaşanmış gerçek bir hayattın özeti…
Düşlerin Kıyısındaki Harika Sesli Çocuk...
Bir zamanlar Dilovası’ndan Unkapanı’na uzanan ve tüm Türkiye’ye dalga dalga yayılan, bir hayat hikâyesini sizlerle paylaşmak istiyorum. O zamanlar çocuk olan, yanık sesli ‘’Küçük Resul’un’’ (Resul Balay) hayat hikâyesi.
Ormanlarında en vahşi ve en uysal hayvanlar hep birlikte neşeyle oynaşıyordu. Çobanlar koyunları otlatırken, kurtlar kuzulara eşlik ediyordu. Sokaklarına sevinç hâkimdi, rüzgârı barış kokardı bu ülkenin.
Cırcırböcekleri ötüyor ateşböcekleri eski bir gemicinin işaret feneri gibi yanıp sönüyordu. Tabiat uykuya hazırlanırken, alışık olunmayan ayak sesleri taşıyordu geceye. İntikama yürüyen kendinden emin ayak sesleri.
Gecenin çıplaklığıyla buluştu ellerim
Yıldızlar dil çıkarıyor şiirime
Haylaz bir çocuk gibi…
Ay suskun siyahın içinde
Dokunurken hüznün kalbine
Ateş böcekleriyle sevişiyor dizeler…
Her yer yangın
Ateşe dokunanlar donuyor
Ve ömrünü ellerine almış
Kayıp masallar geçiyor
Gözlerinde dünyanın…
O kayıp masallar da
Fırtınalar koptu serçe yüreğinde
Ardın da yıkık kentler
İpler de aydınlık düşünceler
Ve sıcak düşler bıraktı…
Babamın hayatında acılar
Acılarında tatlı öyküleri vardı
Ve acımasız bir hayatla sınandı yüreği
Sınırda kaçakçı
Tarlada ırgat
İnşaatta amele
Fabrikada işçiydi babam…/Murat Özgöl
Mavinin rengine boyar kanayan düşlerini kadın
engin düşünceler de kırlangıç yüreğidir bazen
pırpır eder sol göğsün altında bir yer
Ne düşündüğünü bilemezsin o an
Çünkü bir kadının ne düşündüğünü
Kimse bilemez…
Belki de kuşların, çocukların ve kelebeklerin
Diyarında gezer sessizce
Kırılgan bir umut taşır gözleri
Biraz da hüzündür bakışları
Oysa kadın aşktır
Hayatı yaşanılır kılan
Cehenneme dönen dünyamız da…/Murat Özgöl
Narçiçekleri taşır Dicle’ye Fırat
Mem u Zin’in gözlerinde tutuşurken aşk.
Aşk ki künyesidir yüreğine kazılan yiğidin
Okunur söylencelerde, dengbejlerin diliyle.
İçinde güneş taşıyan çocuktur Vangölü
Sereserpe uzanan Tamara’nın düşlerine
Bir isyan çığlığında…
Ve ninnidir Geliye Zilan annelerin dilinde
Kaç çocuk yetim büyüdü
Kaç uyku bölündü kan ter içinde.
Gevaş''ın durgun kıyılarında çekirge seslerine karışıyordu annemin esmer sözcükleri, kaybolduğu masalda yolunu bulmak için ardında sözcüklerini unutan bir çocuğun yalnızlığıyla büyüyordum.İlk hecesi zor öğrenilmişe bir ''ben'' olan gözlerimin ufkunda büyümek,kimi dillerde yaşamaktı; kimilerinde ise ...Zaman, Kafka''nın günlüklerine izi düşmüş bir kül yığınıyken, heybemde kalan yangnlarda bir varolma masalıydı şiir...
