Sibel Özbudun ağ günlüğü

şu akıllıların yol açtığı
duruma bak!”[2]
 
Bu buluşmada “yol”dan söz edelim, demişsiniz; hangisi olursa, nasıl olursa, nereye giderse, “yol” konuşalım.
Neden olmasın?

içtiğimiz sular dizlerimizdeki bu
güç derimizdeki tad karşı koymak
içindir kaçmak için değil.”[1]
 
30 yıl… Dile kolay, 30 yıl. Matbaadan ilk çıktığı gün doğan bebekler, bugün çoluk-çocuk sahibi… Bu coğrafyada pek az dergiye nasip olmuş bir ömür.
Bu ülkede dergi çıkarmak başlı başına bir gözüpekliktir. Maddi sorunlara, siyasi, baskılara, ticari handikaplara, daha da yaralayıcısı, “dost’un gülü”ne göğüs germeyi gerektirir.

yaşayabildiğin kadar güzeldir.”[2]
 
Burada, Haziran’da yitirdiğimiz üç edebiyat çınarını anmak için bir araya geldik: Nâzım Hikmet, Orhan Kemal ve Ahmet Arif… Hasan Hüseyin’e “Haziran’da Ölmek Zor” dedirmişti biri… Üç devi birden anmak işimizi daha da zorlaştırıyor.

olduğundan megalomanca vaatlere
sıkı sıkıya sarılan insanlarda ortaya çıkar.”[1]
 

kendi ölülerini gömsünler!”[2]
 
Sanırım uzatacak zamanımız yok, öyleyse söze hemen bir saptamayla başlayayım.
Kapitalist sistemin 1970’li yıllarda içine düştüğü derin buhrandan çıkmak üzere yürürlüğe sokulan neoliberal politikaların küresel ölçekli iflasını yaşıyoruz.