herkes gibi düşünmeyen
herhangi bir insan,
ortadan kaldırılma riskini
göze alıyor demektir.”[2]
Yeni bir Tiyatro Buluşması’nda buluşmasında daha bir araya geldik: Bu kez de aşktan, kavgadan, devrimden söz etmek için…
Aşktan, kavgadan, devrimden söz edelim de… Önce söze, hepsinin “olmazsa olmaz” önkoşulundan yani “sahici olmak”tan başlamak gerek!
Türküleri; “Eşkıya dünyaya hükümdar olamaz,” diye haykıranların soyundanız biz…
“Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan” diyen Pir Sultan’ın; “Ölen ölür kalan sağlar bizimdir,” haykırışıyla Dadaloğlu’nun, “Çıkıp şu dağlara yaslanmalıdır,” savaş narasıyla Köroğlu’nun…Viyana barikatlarının sesi Ludwig van Beethoven’in torunlarıyız…
“Sabahın sahibi var” diye haykıran Ruhi Su’nun çocuklarıyız…
Berlin İşçi Korosu’yla “Hayali gönlümde yadigar kalan”ı terennüm eden Sümeyra’nın kardeşleriyiz…
Psikoloji, Sosyoloji ve Tıp Bilimleri, insanın tüm yaşamsal faaliyetleri karakterini yansıttığı gibi, temizlik kültüründe bunun daha açık şekilde görüldüğünü ifade eder. Temizliğin, karakterle doğrudan bağlantısını ilk önce şu noktadan kurabiliriz.
İnsanın temiz bir ortamdan yoksunluğu durumunda, birçok hastalığa yakalanarak ölme ihtimalinin yüksek olmasıdır. Veya ölmese bile insani vasıfları zayıflayarak bundan en az 35 bin yıl önceki gibi, ağaç ve mağara kovuklarında hayvanlar şeklinde yaşaması demektir.
Kökünden koparılmaya çalışılan yabani güllerdik; asi ve direngen…
Sonra İstanbul’da buluştuk deniz kıyısında yürüdük, Homeros’un çakır dalgalı denizine akan şarap rengi gözyaşlarını konuştuk, “Gözyaşları da çiçek açar,” diyordu bir şair ve o açmaları ne çok bekledik.
Her yanımız silme ağıt ve nasıl da usulca çürüyor ESKİ uygarlık! Her sabah gülsuyu ile caddeleri yıkansa da temizliğin böyle olmadığını biliyorduk. Ünlü markaların albenili ışıldayan vitrinleri, farklı uluslardan insanlarıyla gizemli, olgun, fakat kadirbilmez bir kadına benzetiyorum bu kenti.
15-16 Haziran’dan, tarih(imiz)e damgasını vuran işçi kalkışmasından söz etmek için öncelikle, işçi sınıfının tarihi eylemliliklerine, grevlerine değinmek “olmazsa olmaz”dır!
