İnsan ihtiyarlayınca adımlarını kısa atar

Rauf Akar kullanıcısının resmi
''Rauf! Rauf! Neredesin oğlum?''

''Buradayım, ana!''

 ''Ben de seni gittin sandım.''

''Seni bırakıp da hiç gider miyim ana?  Şuraya kıvrılıp yatacaktım”

 Eliyle üzerinde içinde karanfil olan küçük bir vazonun konulduğu beyaza boyalı bir masayı, hemen onun yanındaki sandalyeyi işaretliyordu.

Rauf hastanede anasının yanında refakatçi olarak kalmıştı ve saat gecenin üçüydü. Odadaki diğer hastalar ve refakatçileri derin uykudaydılar şimdi. Odanın ışıkları da yarı yarıya söndürülmüştü. İki refakatçi kadın hastalarıyla aynı yatakta uyuyorlardı. Bir erkek refakatçi ise koltuğa benzer sandalyede sızmış horluyordu.

 Rauf sandalyede uyumaktan rahatsız olunca kalktı, ceketini ve paltosunu anasının yattığı karyola ile duvar arasına sıkıştırıp kendine yeni bir yer açtı. Uyuyamıyor, gözlerini kapamış dinlenmeye çalışır bir hâli vardı.

''Çişim geldi.” dedi annesi. “Beni tuvalete götür”

 ''Tamam ana!''

 Rauf yerinden duvara tutunarak kalktı, karyolanın diğer ucunda yatmakta olan anasını belinden usulca tutarak doğrulttu. Ayaklarını karyolanın kenarına doğru getirdi ve terliklerini giyinmesine yardım etti. Dikkatlice karyoladan yere indirdi. Odanın içindeki tuvalete götürdü. Anası adımlarını çok yavaş atıyordu. Sanki ayaklarını yerde sürüyor gibiydi. Anasını Alafranga tuvalete oturttu, çişini yapmasını bekledi.

 Rauf anasının koluna girerek onu yatağına geri götürüp yatağına yatırdı. Ayaklarını uzattı, üzerini battaniye ile örttü. Yanağına sıcak bir öpücük kondurdu. İçinden gelmişti Rauf’un. Tekrar eski yerine, cam kenarına uzandı, uyumaya çalışıyordu ki annesinin sesini duydu: ''Rauf, oğlum!” diyordu. '' İnsan ihtiyarlayınca adımlarını kısa atıyor değil mi oğlum?''

''Evet, ana! İhtiyarlayınca insanlar adımlarını kısa atarlar ''

 

Kategori: 

Bunları Okudunuz mu?

03/21/2024 - 04:53
01/14/2024 - 19:15
12/06/2023 - 15:04
11/27/2023 - 08:07

Hapishane Edebiyatı

Ümüş Eylül Hapishane Dergisinin 51. Sayı...
Tekirdağ Cezaevi tutsaklarınca elle yazılıp mektuplarla dağıtılan Ümüş Eylül Kültür-Sanat dergisinin Nisan-Mayıs-Haziran 2024 tarihli 51. sayısı...
TEK KİŞİLİK HÜCREDE YAZILAN BİR ÖYKÜ: DE...
               Mahallenin kimi çocukları ondan hem korkar hem de onunla uğraşmaktan vazgeçmezdi kargalar...
Duvarları delen çizgiler
Balıkesir Burhaniye yakınlarında yaşayan arkadaşlara davet. 10 Aralık'ta Insan hakları haftasında, Burhaniye Yerel Demokrasi ve Insan Hakları Gündemi...

Konuk Yazarlar

Mivan’ın bakışı Bahri’nin ağıdı/ Uğur YI...
  Neyse bir ihtimal dedik, başladık isteklerimizi sıralamaya: “Bahri arkadaş sen kuzeninin çok güzel saat yaptığını…” daha sözümü bitirmeden, “...
Utanmak/ Sıdo için/ Sevda KURAN
  Fakiri, zengini, orta hallisi, Alevi’si, Sünni’si, Ermeni'si, hacısı, hocası, orospusu, delisi ve de pavyon kabadayıları, sarhoşlarıyla...
Girit Leblebisi
  Ben vakitlice davranmış, gün batımını da izlemek için kahvelerin gürültüsünden uzakça bir bankı gözüme kestirip oturmuştum. Bir süre sonra,...