ÖYKÜLER

 “Sen de biliyorsun ki benim dosyam ne siyasi ne de dini. Ben sadece ekmek parası kazanmak için Türkiye'ye geldim. Ve şimdi de o şansı benden aldılar. Şimdi bu söyleyeceklerimi yaz...”
 “Hangi söylediklerini?”
“Mesela benim bir kahraman olduğumu yaz...”
“Ne yaptın da kahraman oldun? Yoksa mültecileri bu zorluklardan sen mi kurtardın?”
“Hayır bayım... Ben sadece kendim için kahramanım.”
 “Nasıl yani? “
“Kışın üç ayı; eksi yirmi derece buz gibi bir havada; parkta, hastanenin bekleme odasında ve metro tünellerinde yattım.”
“İşini neden bıraktın?”

Ben çocukluğumdan beri sineklerden hoşlanmam. Hele de yemeğimin üzerine konduklarını görsem, o yemeği karnım aç dahi olsa yiyemem. ‘Bu sineklerden nasıl kurtulurum, onları nasıl yok edebilirim?’ diye düşünmeye başladım. Bir sineklik almak istiyordum ama nereden ve nasıl alacaktım. İsmi nasıl söylenir bilemiyordum. Benim konuştuğum dille, Türkiye’de konuşulan Türkçe farklı, üç yıldır buradayım ama yine de zorlanıyorum işte! ‘En iyisi buradaki tek can arkadaşım Behruz'un yanına gitmek, ona derdimi anlatmak!’ diye düşündüm. Kalkıp mağazasına gittim.