Yunan tanrılarının yeşil başlı asalarına saygı duyduk, duymalıydık. DERWEŞ CEMAL' lerden, Düzgün bawe'den Pir Sultan Abdal'dan ürktük. Mısırın yılanlarını tanıdık, onun kutsallığına Mısır inanışıyla baktık. Ra'yı güneş tanrısı olarak kabul ettik. Oysa kendi toprağımızın 'SA-MARAN'dan (şahmeranından) habersiz yaşadık.
KUTSAL METİNLERE GÖNDERME Tarzı “kutsal metinlerin sözlerine” benzetilen gazeteci, aktivist, şair Nevin Koçoğlu, “bize bahşedilmiş bir bahçe yoktu, ben de şiir kitabımın adını ‘Tanrının Vişne Bahçesi’ koydum dedi. Bir şair ve dolayısı ile vişne bahçesinin bahçıvanı olan Nevin Koçoğlu, kitabının çıkmasının hemen ardından İmge Yayınevi’nin “en çok satanlar” listesinde zirveye oturdu.
Çocuk yerlerde debeleniyor, avazı çıktığı kadar bağırıyor, haykırıyordu: "Babamı istiyorum, bana ne, bana ne, ben babamı istiyorum!" Gardiyan umursamaz bir tavırla çocuğu izliyor... Jandarma başı önünde gözlerini kaçırıyor. Anne çaresiz...
Baba şaşkın gözlerle oğluna bakıyor, sonra onu kucağına alıyor, bağrına basıyor, saçlarını kokluyor, sümüğünü siliyor. Akan gözyaşlarını o görmesin diye içmek istiyor. İkisi birbirine sarılmış hâlde öylece ağlıyorlardı. Baba "Ne olur ağlama oğlum, bak buradayım, yanı başındayım." diyebildi çaresizlikle. Sesi titrek, ağlamaklı, duygu yüklüydü.
