Her sözünde saçılan kalbim
Kekeme şaşkınlık
Kaskatı bir suskunluk
Sende kalırdı adım
Rüzgarına savrulurken kalbim
Nergis beyazı bir acıyla
Kilitlerken özlem
Üşürken kaç zaman kaç şehire sarıldım
Ne ismim vardı nede ben
Seni sayıklayıp tükenirken
Yüzün eşkâlidir rüzgârın
Ellerin bulut
Ve rüzgârın serinliğidir sözlerin
Işıl ışıl gözlerin
Uyanışı sabahın
Ah ne desem sana
Kalbini nasıl sarmışsa pençesi acının
Mutluluk kadar yakışıyor sana hüzün
Oysa sen
Burçlarında durmalısın hayat direncinin
Sulara düşerken gölgen
Günlerin seslenişi ellerinde incinmesin
Hafiften öpücüğü konmalı hep dudağına tebessümün
Şimdi dalmışım
