TİYA
Yiğit civan kara
Sisli bir orman
Baktıkça gizemli yiten hep uzak düşen
Ne güzel gülüyorsun Vietnamlı kız
Öyle esmer esmer
Sen gülünce sanki halkın gülüyor
Dudağın ucuna açmış
İki gecesefası el ediyor
Biliyorum aşka ayıracak zamanın yok
İşin başından aşkın
Tepende dikilmiş suratsız bir patron
Nefes alırsan ne mutlu bu Granier de
Bir tezgâhtasın bir bulaşıkta
Ama unutmayacaksın hep güleceksin
Dedi ya patron müşteri velinimetin
