Sürgüne düşen sevdanın sesi
Çolağ fecir yürüyüşlerden sınırların ötesi sürgündeydi artık. yıllarını verdi sürgün yaşama. Sürgün hayatta da sevdasından bir taviz vermedi. Yanıp tutuşuyordu firari aşkın közünde. Alevler içindeydi. "Bir gün mutlaka biter bu sürgün, bir gün mutlaka dönerim sevdam" diyordu her nefes aldığında. Çolağ yıllarını eskitti sürgünde ve döndü o kadim topraklara. Döndü ve gördü viran olmuş vadileri, yıkılmış evleri, tepelerin ve sevdaların değişime uğramış olduğu yaşandığı o kadim topraklara... Zımêq'e...
