analı babalı büyümek
nasip değilmiş bize
hayatımız böyle yazıldı
onlar yazarlar biz bozarız
daha yedisinde militan olur çocuklar
modern silahlara karşı
taş,sapan,sopa bayrak
ne varsa artık ellerinde
analı babalı günlerin hayalini kurarak
savururlar üstüne işgalcinin
daha yedisinde bu ağır vebal reva mı
türlü acılarla tanışır körpecik yürekler
daha ilk adımında hayatının
yüklenir körpecik yüreklere
öc almak,hesap sormak
pusuda bekler gibi
günü geldiğinde hesaplaşmak
hangi birinin hesabı sorulsun
bunca acıların,kıyımların
bunca ağır yükü
körpecik yüreklere
yüklemek reva mıdır
sanki böyle yazılmış kaderimiz
öcümüz alınsın diye
evlat sahibi oluruz
yeter ki daha yedisinde
öldürülmesin çocuklar
açlığın,yoksulluğun hakkından gelip
delikanlı olunca
daha yeni terlemiş bıyıkları
daha yeni depreşmiş
emzirecek göğüsler
kan ter içinde gelip bu güne
ağıt yakmaktan bitap anaların
kızları,oğulları
avucunda taşır gibi koca bir kayayı
yüreğinde taşırken bunca acıyı
militan olmazsam ölürüm dercesine
ölüm böyle miskin
çaresiz yakalamasın yeter ki dercesine
daha hayata gözlerini açar açmaz
bunca civan uğurlayıp cenazelerde
militan olmamak ölümdür bize
yeter ki ölüm miskin bir duyarsızlıkta
yakalamasın bizi dercesine
savururlar avuçlarındaki taşı
cümle zulümlerin öcünü almanın aşkıyla
