Önünde ne var
Nereye yol açıp
Neyi nereye yaklaştıracak
Hangi karanlıkları aydınlığa kavuşturacak
Hangi dağın yükü omuzlarında
Hoyratlığın
İpe sapa gelmeyişin
Ondan mı
Beşikte bebeğe ninni mi söyleyecek
Sevdalı dilinde türkü mü olacak
Gönüldeki düğümü mü çözecek
Belki bir zorunlu bekleyişe
Eşlik edecek
Açtım kapıyı usulca
Sıkıca tutuyorum
Çarpmasın diye
Eşikten içeri girdi bir fısıltı gibi
25 04.2020
Yine ayrı düşmüştü gece
Gümüş saçlı Ay kızdan
Öksüz-boynu bükük, suskundu
*
Oysa geceye meftundu bütün yıldızlar
Yağıyorlardı ışıl ışıl , gecenin simsiyah saçlarına
Edalı bir yıldız dayanamadı, göz kırptı suskun geceye
Nazlı nazlı kaydı , bir uçtan bir uca...
Yüz vermedi gece , ışımadı yüzü
*
Bir yaz rüzgarı bir ıslık tutturdu
‘Aşk eski bir yalan...!’
Karıştırdı gecenin saçlarını ,sevecen...
Dağılmadı gecenin matemi, almadı rüzgarın selamını
Durur mu rüzgar , esip de geçip gitti...
*
VEDA
Sen gittiğinde
Cinnetimin iki zehirli zambağı
Gözlerin de durmadı
Saçların da gitmişti
Peşi sıra
Sarı sarı
Rüzgar rüzgar
Senenin son dizesiydi kasım
Sen gittin ben kaybolmuştum
Zaman mı ben mi
Donmuş muydu
Zamanıydı gittin
Yaprak dökümüydü erguvanların
Sokaklar ıslak ve acımasızdı
Öykünün kasım akşamıydı
Çırpınır dururduk kanter içinde
Açtık kanatlarımızı ulaşmak için
Kızıl bir şafağı bekleyen sevgiliye
M.Kazım Ablak-Manisa
"Rüzgar Kanatlı Çocuklardık" da Kayıp bir kuşağın öyküsüdür anlattığım. Yaşadım, izleri kaldı düşlerimde, anlatmak bir görevdi artık...
Zordur işin esmezse rüzgâr
Gurbetin olur iki adım ötesi
Varabilmek için sevgilinin tenine
Gider gelir-gelir gidersin
İki adımlık yolda tükenirsin
Acı vurursa canına
Çığlığını sererse dağlara sevgili
Türkü türkü durursa sesi kayalarda
Dayansın dizlerin
Dayanabilirse
Ve eğer
Yüklenirse üstüne
Karanlığın insafsızca öfkesi
Divane dolanırsın gül kokusu
Döner durursun başına çaresizliğin
Gider gelir-gelir gidersin
İki adımlık yolu
Gurbet gurbet tükenirsin
