Mustafa Güçlü

Yaptığım söyleşilerde şiirimin kaynaklarına ilişkin değerlendirmelerde bulunurken Akdeniz, göçerlik kültürü, yurtsuzluk, mekânsızlık vurgusu yapmıştım.
 
On yıl Kırıkkale’de yaşamıştım. Oradan tanıdığım Kırşehirli genç bir arkadaşım beni telefonla arayarak serzenişte bulundu. Muharrem Ertaş’ın öğrencileri; Hacı Taşan, Çekiç Ali ve Neşet Ertaş’ın temsil ettiği bozkır avazının, kültürünün hiç mi etkisi yoktu yazıp çizdiklerimde?
 

Tıka basa dolu koltuklar, otlu peynir, turşu kokuyor koridor. Minibüs, sırtında yatak yorganla emek koşusunda kısık farla ilerliyor. İple bağlanmış naylon yalnızlıklar sarkıyor üstündeki balık istifi bagajdan. Rüzgârın önünde uçuşan naylon leğen, plastik maşrapa görüntüsü yol boyu. Peşi sıra öndekileri çok yakından kovalayan otoban korosu ritmini arttırıyor. Karnaval havası değil sanki ölüm mangasının hedefinde çığlık yankısı artan kalabalık.
 

I.
Derin teneffüs boşluğunda
dörtnala, müfredat yankısı

solungacı sülfür çocukların
hazır olda öldürüldü kalbi

II.
Türk ve doğruyken, hizada
sabah ritüelinde kuşkusuz

karnelerinde parça tesirli gül
düğümlüyken kilitli sınıfların

III.
geniş teneffüs boşluğunda
hazır olda öldürüldü kalbi.

Sizden Önce Geçtim / 2020

Savaşta ölüler gelir Samuel
el kol bacak gövde yerinde yok

sonra ağızları mühürlü olanlar
başsağlığı kuyruğuna girer

unutulmuş güz yapraklarıyla
ölüler mezarlara sığana dek.