Erdal Yıldırım ağ günlüğü

O kadar çok kızdırmış olmalı ki, bildiriye imza koyan akademisyenlere televizyon ekranlarından dakikalarca tehditler savuruyor, emri altındaki savcılara soruşturma ve dava açmaları için göreve çağırıyor. Akademisyenleri seviyesizce “aydın müsveddeleri” şeklinde suçlayıp “sizler aydın değil karanlıksınız” diyerek aşağılamaya çalıştı. Öfkesi firavunun sesine, sözlerine, bakışlarına da çok belirgin olarak yansıdı.
 

 Bu saldırıların önemli bir yanı, küresel emperyalist güçlerce, yani başta ABD ve AB emperyalistleri olan koalisyon güçleri, İsrail, Türkiye, Suudi Arabistan ve Katar'ın Suriye ve Irak'a yapmayı planladıkları harekât, bir başka deyimle işgal operasyonunun hemen öncesinde meydana gelmiş olmasıdır.
 

Bu katil sürüleri bilmelidir ki, bizler daha önce bu topraklarda yaşadığımız acıları asla unutmadık, bu son katliamı da unutmayacağız. Bu kez de acılarımızla, yaralarımızla, tek kolumuz, tek bacağımız kalsa da asla susmayacağız, unutmayacağız. Acılara direneceğiz, tuz basacağız yaralarımıza. Dostluk, yoldaşlık duygularımızı acılarımıza merhem edip saracağız kanayan yerlerimizi. Tarihe ve yitirdiklerimize söz veriyoruz. Tüm zulümlere karşın sizin harami saltanatınızı, sarayınızı en yakın zamanda başına yıkacağız!
 

Ve bu düşkünlerden, hainlerden hem Alevilik, hem de tarih bir gün mutlaka hesap soracaktır”

… 

Dünden beri yaşadığım anların, gördüklerimin, duyduklarımın gerçek mi, hayal mi olduğu ayrımına varamadım bir türlü. Görüp duyduklarıma inanamadım. Toz konduramadım. Toz kondurulacak gibi değil ki.. Kıyamıyorum ki… O kadar güzeller ki…
Gerçek olması mümkün olmasın. Mümkün olmasın..
Ama  bu sabah bir kez daha resimlerini gördüm.. Kalbim durdu, nefes alamadım…
Öyle güzeller ki…
Resimlerine gülüşlerini, gülüşlerine de tüm dünyayı, dünyanın tüm güzelliklerini sığdırmışlar sanki…
Siz de bir daha bakın bu resme…