...
Ergin Çağlar yazdı:
Yazar-şair Adil Okay, cezaevindeki çizerlerin özgürlük temalı eserlerinden oluşan "Duvarları Delen Çizerler" adlı proje hazırladı. Okay amaçlarının tutuklulara yönelik farkındalık yaratmak olduğunu ifade etti.
Tekirdağ Cezaevi tutsaklarınca elle yazılıp mektuplarla dağıtılan Ümüş Eylül Kültür-Sanat dergisinin Nisan-Mayıs-Haziran 2019 tarihli 31. sayısı elimize ulaştı. Şu bağlantılardan e-dergi biçimine erişebilirsiniz:
TAHİRE VE BABİLİK
"Seni görürsem eğer, yüz yüze, karşı karşıya
Üzüntümü anlatırım be sana, tane tane, tel tel
Yüzünü görmeye saba gibi eserim
Ev ev, kapı kapı, yol yol, sokak sokak
Ayrılıktan, akar iki gözden yüreğimin kanı
Dicle Dicle, derya derya, çeşme çeşme, kanal kanak
Küçücük ağzının, anber kokan yüz hattının
Gonca gonca, çüçek çiçek, lale lale, hoş bir koku
Senin kaşın, gözün, avlamış gönlümün kuşu
Mizaç mizaç, gönül gönül, sevgi sevgi, huy huy
Hazin gönül, dokumuştur sevgini ruh kumaşıma
...
Bir masalla başladı her şey. Ve biz masal içerisindeki kahramanlara dönüşmüştük bir an.
Masalımız önce düşüncelerle başladı.
Kadın: İnsanlardan giderek uzaklaşıyorum, hatta artık sevmeme haline dönüşüyor.
Adam: Ya kendinden?
Kadın: Kendimden de. İnsanlığın yaptıklarını gördüğümde kendi türümden nefret edecek hale geliyorum.
Adam: Neden peki, seni bu duruma getirecek nedenlerin ne?
Otobüsten inerken bir kez daha teşekkür etti şoföre. Annesini taklit eden çocuk, ''Amca teşşekül edelim.'' diyerek, uzandı şoförü öptü.
Bu jesti karşılıksız bırakmayan şoför, kucaklayıp gıdıkladığı Kemal Pir'i koltuğa oturttu, korna çalmasını istedi. Ona kalsa onlarca kez düğmeye basmaya devam ederdi. Onu bu keyiften alıkoyan annesi oldu."
