Günce
Bembeyaz bir ışık hüzmesi gözlerin
Kara sularıma sızıyorsun topluma inat.
Kabuğunu kıramazsın ama
Bir gelsen göreceksin
Buralarda kıymetim bilinmiyor
Çalışıyorum ve şiir yazıyorum yalnızca,
Hepsi bu!
Evin ortanca çocuğu
Son sürat mayısı kovalama telaşında
Oralarda da muzur mu nisan?
İnsan aklına geldikçe özlemiyor
Sevmeye görsün,