Katliam ve “Neden”i
Devlet(İle Marifetleri)!
Şaşırtıcı Değildi; Çünkü!
Tanıklıklar/ Taraflıklar
Trajedi(leri)nin Devamı
33’lerin Çağdaş Aydın’ı
Onları Anlamak
Hayal (Ya Da Düş Gücü)
Umut
Ölümsüzlük
Nihayet
“ve kuytularda, dağlarda, alanlarda
akıtılan ve akıp gelen kanlarda
Bazı anlar vardır, söyleyecek söz bulamazsın; öyle bir şey işte...
20 Temmuz 2015 Suruç Katliamı ardından sözün bitirildiği, tüketildiği zamanlardayız; acıyı, öfkeyi nasıl ifade edebilirim?
Kolay mı? Suruç’ta sonra aldığım her nefes içimde isyan ediyorken; bıçağın kemiğe dayanmaktan öte, kemiği delip geçtiği bir hâl bu.
“Yaşamak şakaya gelmez” demişti şair. Öyle yaptılar. Büyük bir ciddiyetle, sosyalistçe yaşadılar. İşleri güçleri aşk, hayat ve devrim için yaşamak oldu.
* * * * *
Dünden beri yaşadığım anların, gördüklerimin, duyduklarımın gerçek mi, hayal mi olduğu ayrımına varamadım bir türlü. Görüp duyduklarıma inanamadım. Toz konduramadım. Toz kondurulacak gibi değil ki.. Kıyamıyorum ki… O kadar güzeller ki…
Gerçek olması mümkün olmasın. Mümkün olmasın..
Ama bu sabah bir kez daha resimlerini gördüm.. Kalbim durdu, nefes alamadım…
Öyle güzeller ki…
Resimlerine gülüşlerini, gülüşlerine de tüm dünyayı, dünyanın tüm güzelliklerini sığdırmışlar sanki…
Siz de bir daha bakın bu resme…
