Yürüyen Şehir İstanbul
Ta ötelerden
Yakalar
Götürür dipten kalan
Örtük, yaşamlara
Kaygısız, kaygan uçurumlara
Yarım kalmış bir sevdanın
Hüzünlü bakışında yürür
Asma kilitli
Tahta kapının eşiğinde
Seninle gelemeyip arkandan
Bıraktıkların
Anadolu’dan gelmenin
Yalnızlığı dolanırken ayaklarına
Kalabalığın ortasından
Gözlerinde
Buğulu bir damla düşer
Bakırköy'ün özgürlük meydanına