Bu ne hal
Hayrettin abi
Şarapla kandık
Vurduk boynuna
Günü akşam ettik yine
Yolumu kesti hayal
"Yarım dudak gülümseme"
Felsefeye dalmış gözler
Demir atmış körfezine mor gölgeler
Yol aklar yürümüş saçlarına
Çağırıyor açgözlü zaman
Gerçek olan bu yaşam
Ölüm ise sonsuzluk...
Koca kayalarla denizin kolları,
Dalgalar...
Milyonlarca yıllık aşkın rüyası
Gördün işte
Uslanmaz bir yosma gibi
Sereserpe yatan kumsal
Dalgalar çapkın,
Öpüyordu kumsalı
Mavi sularda yorgun
Aç köpüklerde karşı konulmaz tufan!
Kayboldu acılarda adalar
Teslim oldu Şehirler ve utanç
Dev dalgalar da tsunami...
Çatladı;
Gecelerin ar damarı.
Sönen yıldızların,
Kirlenmiş yarınlarında
Güne uyandı şehir.
Kandırılmış fadime’nin,
Muta nikahıyla
Abdest aldı bedeninde zina...
Belledi sure-i maun'da
Yetim hakkı yedirmemi
Kemiğine kadar soydular yetimi.
Tanrı kral bankalar
Salavat getirttiler faize...
Mazlumun ahı düştü akıllara
Vezüv yanardağının gazabında
Son gece...
Ateş ırmağında yıkandı
Pompei!
Taşlaşmış bedenlerin gözü kaldı dünyada
Bakar sessiz sessiz hâlâ
