Masmavi göğün altında
Bitmeyen ölüm-kalım
Girdabında
İnançları uğruna
Mazlumları hırpalayıp
İnsanları
İnsanlığı katlediliyorlar
Karnı yırtık çığlıklar da
Bir volkan gibi
Dinmeyen acılar yalım yalım
Çoğaldıkça çoğalıyor
Artık
Mezopotamya toprakları cehennem gibi
O özlenen gülümsemeler çoktan tükendi
Yürekler hara
Gözyaşları sele
Gökkuşağı siyaha büründü
Her yer zifiri karanlık
Her yer kan gölü
Softalar
Meczuplar
Aydınlığa düşman
Acayip kılıklı din tacirleri
Annelere, bebeklere
Musallat oldular
Kan içtikçe kana
Zulüm yaptıkça zulme doymuyorlar
Şiddetle tüm insanlara şeriat faşizmini dayatıyorlar
Kerbelâ'dan günümüze uzanan
Umutsuz bir yaşanıyor
Dersim
Maraş
Halepçe
Madımak
Şengal
Roboski
Kobanê de
Nice kızıl kıyamet koptu
Alevilerin, Yezidilerin
Kürtlerin ,Ermenilerin
Katliamını mubah saydılar
Şimdi oturmuşlar huşu içinde hu çekerek sırıtıyorlar
Ama bilsinler
Tüm mazlumlar ağlaya ağlaya gülmeyi öğrenecekler
Mehmet Çobanoğlu
16.10.2014
İstanbul
