kaç korsan gösteride olduğumu
izmir sokaklarında
seni nasıl koruduğumu
kadife sesine uzanırdım Kadifekale’de
gül gülüşlerine gültepe’de
kıskansa da konak
ben yüreğinin ortasında konaklardım
tarak yapar imbatı saçlarını tarardım
gözlerinin kıyısıydı benim için kordonboyu
sen bakarken basmane’ye
ben martılarla gözlerinden mutluluk araklardım
seni öpmeyi karşıyaka’ya saklardım
narlıdere asılı kalırdı
dudakların narında
ben buharlaşırdım
bakışların harında
yağardım balçova’ya buca’ya
muzaffer izgü’yü ziyaret ederdik hatay’da
imzalı kitaplarıyla dalardık hayata
uzanırdım eşrefpaşa’dan
alırdım yalıları
boncukluğa takmak için gerdanına
fuar zamanı
insanlar fuara giderdi eğlenmeye
ben gamzelerine
halay çekerdi duygularım
elim değince eline
otururduk üçkuyular’da
birbirimizin gözlerine düşerdik
gözlerin güneşti
ömrümüzden eylül geçti
ben sende kaldım sen bende
bildiriydi gençliğimiz
duruşumuz beş parmak dağları
özlemiyor musun hiç
birbirimize uyandığımız o güzel sabahları
gözyaşlarım seni bekliyor
bornova otobüs garında
beni sensiz bıraktığın
yılları da getirmeyi unutma yanında
eyül geçti ömrümden
izmir’e sen
arar olduk eylüllü günleri de
günler gözyaşılarıyla yıkanıyor
türkiye dersen
benim gibi her gün kanıyor
