
Elleri apak bir nilüferdi.
Biraz telaşlı,çokça utangaçtı.
Ela gözlerinde misafirdi hep umut.
*
Kadın uçmayı öğrenen bir kuştu /acemi.
Yaşamsa yutmaya hazır bir ateş.
Kadın önce kanatlarını kaptırdı ateşe/yandı canı....
Unuttu gökyüzünü,unuttu uçmayı...
*
Durur mu yutmaya alışmış ateş?
Uzandı kadının parmaklarına.
Kadın can havliyle çekti ellerini.
Kova kova su serpti harlı ateşlere /kaptırmadı ellerini.
*
Unuttu kadın kırılganlığı.
Unuttu elleri ak nilüferleri.
Kanatları yoktu uçacak,olsun/ du..
Elleri var /dı kadının, kendini çoğaltacak.
Güçlendi kadın, unuttu söğüt dalını.
Vazgeçti nilüfer olmaktan.
Sardunya oldu kadın, kor ateşlerden.
Çoğaltan ellerini uzattı dünyaya..
*
O gün bu gündür elleri var kadının...
Benzemese de ak nilüferlere.
Elleri var kadının /ama nasırlı,ama hamurlu.
Biraz telaşlı, çokça üreten...
Hümeyra GÜN ____(7 Mart 2015 güncesi)