Yürek acıya
Ölüm hep bana bana mı
Düşer usta?”[1]
29 Kasım 2018’in akşam saatlerinde yaşamını yitirdi; çırakları yetim bıraktı.
74’ünde hayata veda ederken; iz bıraktı da gitti; iz bırakmak önemlidir…
* * * * *
“gününü umuda ayarla” derdi ve her daim umutluydu; “hep taze tuttum sevincimi,/ avluda diz boyu kar,/ elimde kır çiçekleri,” dizelerindeki üzere…
yazmakla olmuyor usta
gönderilmemiş mektuplar dolu
zamana bırakılmış
kalbim ayrı, kalem ayrı anlatıyor
zaman ölçülmez ki usta
bazen saniyeler, saatler sürer.
Sonra!
aşk benim neyime
vur gönül teline yangınım olsun
deyip geçiyorum be usta
gönderilmemiş mektuplarda
Küfür etmem sözcüklerim ilkeli
O Namık Kemalin güzel sözleri
Başlarsam sülalen sıradan geçer
Aklımdan çıkmıyor Neyzen hocamız
Hayyam’dan dörtlükler bilir ananız
Can babayı tanır sizin babanız
Başlarsam sarayın kenefe döner*
Kazak abdal olsam anan da suç yok
Avrat' ın masumdur kızların kaçık
Daha ne söyleyeyim aklın bir buçuk
Başlarsam geçmişin nasibin alır
Usta dili, rehber olur ozana
Hepsi bir vebal verdi bektaşa
Ancak başkan olun şeyim başına
Başladım ustalar rahat uyusun
"Talandan uzak durun, tamahkârlığa hıyanete düşmeyin," diye başladı. "Adımlarınız, adımlarıma uysun, benimle hem-pa olun; seriniz serime uysun, benimle hem-ser olun; yolunuz yoluma uysun, benimle hem-rah olun; nefesiniz nefesime uysun; benimle hem-nefes olun; tehcir devrindeyiz, İblis'e uyup, mala namusa sataşmayın, anınız anıma uysun, benimle hem-dem olun."
“yaralı bir şahin olmuş yüreğim
uy anam uy
haziran’da ölmek zor,” der şair*
Zordur zor olmasına, ama her Haziran yeniden ölürüm ben. Daha ayın ikisinde dayanır ölüm kapıma. Orhan Kemal’le ölürüm:
“gece leylâk
ve tomurcuk kokuyor
uy anam anam
haziranda ölmek zor!” der aynı şair “orhan kemal’in güzel anısına”
***
Aynı gün Ahmet Arif’le ölürüm ben. Bir bakarım;
“Vurulmuşum
Dağların kuytuluk bir boğazında
Vakitlerden bir sabah namazında
Yatarım
Kanlı, upuzun...”**
Kaparım gözümü…
***
