Her aşk kendi yatağında akarmış
Günyüzü görmemiş anılarıyla, gümbürtülü
Bazen de usulca ama önü sonu menziline varırmış
Kırık dökük, kimi zaman da sevinçle
Anladım benimki bağışlanmaz bir hataymış
Bırakın hicran yaralarımı göstereyim
Ürpersin görenler tepeden tırnağa
Gözlerinin rengine hüzün bulutları çöksün
Okyanus derinliğinde bakışların
Vurgun yemiş bir sünger avcısı gibiyim şimdi
Nefessiz kaldım, yaralarıma yenileri eklendi
İlk kez sevmedim tuzlu okyanus kokusunu
Çıkarın beni buradan, boğuldum boğulacağım
Gelip geçen trenler çığlık çığlığa
Hâlâ karanfiller eşliğinde seni beklemekteyim
Kategori:
