Cemal Zöngür ağ günlüğü

Sosyalizm: Ülke sınırları içerisinde mevcut üretim araçlarının kamulaştırılarak, insan topluluklarının ortak üretip ortak tüketeceği ve herkesin eşit şekilde yaşayacağı bir düzendi. Bu şimdiye kadar ifade edilen klasik sosyalist bir tanımdı. Bu tanım çağımız dünyasına, insan psikolojisine ve çevre şartlarına cevap olmaktan artık çok uzak. Astronomik düzeyde teknoloji ve bilginin geliştiği günümüz dünyasında, doğal olarak sosyalizmi yeniden ele alıp, günün gerçeklerine uygun  zengin, kapsayıcı bir kavramsallığa ihtiyaç var.

Düşünceler, inançlar ve dinlerin hepsi zamana, şartlara göre icat edilen birer sosyal ve siyasal araçlardan ibarettir. Sosyalizmde bunlardan birisidir. İnsan; sınırsız, doyumsuz süperegoist açgözlülüğünü devam ettirdiği sürece, sosyalizmin eşitlik, özgürlük, birlikte üretim birlikte tüketim olan anlamı geçerliliğini koruyacaktır. Çünkü “Sosyalizmde ısrar insan olmakta ısrardır” belirlemesi, makul insan olmayı en iyi şekilde ifade ediyor.

Tarih, kültür, sosyal psikoloji üzerine yapmış olduğum araştırmalarda, istisnalar hariç, uygarlıklardan günümüzdeki modern toplumlara kadar hepsi, genel olarak ahlak ve namus kavramını, direkt, dolaylı kadın cinsiyeti üzerine şekillendirmişlerdir. Bu o kadar iğrenç bir anlayış ki kadın sosyal, siyasal, cinsel olarak her şeyi erkekle birlikte yaşarken, çoğu zamanda erkeğin zorlaması neticesinde gerçekleştiği halde, erkek yerine kadını suçlu göstermek en büyük ahlaksızlıktır. Yaşanan ahlaksızlıkları bir çocuğa sorsak dahi, erkeğin direkt suçlu olduğunu rahatlıkla ifade edecektir.

Bireysel, bölgesel, kıta ve uluslararası çapta savaşa karşı olmak için, önce kültürel, maddi, siyasal ve askeri alt yapı kültürler oluşturmakla mümkündür. Sıralanan güven sağlayıcı yapıları oturtmayan kişi, topluluk ve devletlerin savaşa karşıyım demesi üçyüzlülüktür. 
 

Duygu, bilinç, düşünce, sorgu, akıl ve diğer tüm nöronlarımız; almış olduğumuz vitamin ve proteinlerin oluşturduğu, canlı kimyasal (Dopamin) enerjiyle harekete geçerler. İkinci aşamada yaşadığımız çevre, sosyal ortam, olumlu olumsuz olaylarla oluşan kültürel bilgiler, insani karakterimizi var edenlerdir. Bunları bizler ya bilimsel eğitim uygulamalarıyla nitelikli konuma getiririz veya saçma sapan masalsı uydurmalarla, geri şekilde yaşarız.