Aleviliğin geldiği noktayı malum herkes biliyor, Alevilik tamamen bitmeden bu kaynak ve bilgileri paylaşmak, benim insani görevim olduğu düşüncesiyle yayımlıyorum.
“Kendi tarihiyle yüzleşmekten korkanlar, her zaman birilerini taklit ederek yaşar. Böyle bir psikolojiye sahip olmak demek, o birey ve toplumları herkesin rahatlıkla kullanması demektir”.
Her uygarlık insanın ahlak, adalet seviyesini en iyi şekilde ifade eden büyük bir aynadır. Uygarlıkların yaptıkları ile, günümüz insanının yaptıkları ve yaşattıklarını karşılaştırdığımızda çağ, zaman dışında hiçbir farklılık bulunmuyor. Birisi ilkel şekillerde insanlığı ve doğal yaşamı yok ederken, diğeri modern araçları kullanarak aynı insanlık dışılığı sürdürmektedir. İnsanın günümüze kadar yaptığı, yaşattığı iyilik ve kötülükleri terazide tarttığımızda kötülükleri, iyiliklerinden milyon kat daha fazladır.
Bu yüzdendir ki insanlar kendi var oluş tarihini öğrenmeden, bir sürü yalan, hile, uydurma hikayelerle dünyaya veda edip gitmesi, düşünme yeteneği olan canlı için en büyük körlüktür. Yaşamını planlama ve sorgulama yeteneğine sahip canlının, hayvani türler gibi bilgisizce hayatının sonlanmasını ifadelendirmek, görünenden daha zor bir konudur. Hayvan desen tam hayvan değil, insan desen aynı şekilde tam insan olamamıştır; bu anormal yapıyı çözmek en büyük araştırma konularından birisidir.
Kim hangi mantık, düşünce ile inanırsa inansın Yahudilik, Hıristiyanlık ve İslam birbirinin içerisinden, birbirine düşmanlaşarak çıkan İbrani, Süryani ve Arapların uydurma dinleridir. Her üç halk birbiriyle aynı etnik yapıdan olan kardeş toplumlar olduğundan, dini masallarının kendilerine hoş gelmesi demek, diğer toplumlarda da aynı hazzı uyandıracak diye bir mantık söz konusu edilemez. Çünkü bu dinler Allah’ın var ettiği dinler değil, üç kardeş toplumun gelişkin masalcı hikayelerinin bir ürünüdür.
Bilimsel olan olmayan birçok tarih, kültür ve mitolojileri incelemiş birisi olarak, yaklaşık 65 bin yıllık insanlık tarihi ile ilgili kaynaklardan, somut olarak şu sonuçları elde etmiş bulunuyorum. Üzerinde düşünülerek bilince dayalı insan, doğa, canlı sevgisi, adalet ve ahlak, (Hümanizm) M.Ö. 7. yüzyıldan itibaren yavaş yavaş ancak başlamıştı. Bu tarihten önce onlarca uygarlık adıyla farklı topluluklar yaşamış olmasına rağmen, istisnalar dışında, insan topluluklarının ahlak ve adalet anlayışları, hayvani duyguları tatminden öteye geçmemiştir.
Sosyalizm: Ülke sınırları içerisinde mevcut üretim araçlarının kamulaştırılarak, insan topluluklarının ortak üretip ortak tüketeceği ve herkesin eşit şekilde yaşayacağı bir düzendi. Bu şimdiye kadar ifade edilen klasik sosyalist bir tanımdı. Bu tanım çağımız dünyasına, insan psikolojisine ve çevre şartlarına cevap olmaktan artık çok uzak. Astronomik düzeyde teknoloji ve bilginin geliştiği günümüz dünyasında, doğal olarak sosyalizmi yeniden ele alıp, günün gerçeklerine uygun zengin, kapsayıcı bir kavramsallığa ihtiyaç var.
II- Sosyalist Teorinin Araçsallığı:
Sosyalistlerin büyük bir çoğunluğu, sosyalist teoriye bırakalım bir siyasal ve sosyal araç olarak görmeyi, genelde dinler gibi kutsallaştırılarak yaşatılmaya çalışıldı. Bu vb. nedenlerdendir ki sosyalist teori, var olduğu araçsal haliyle daha fazla kullanılması mümkün olmadığı için, kısa sürede dağılıp yok oldu.
Düşünceler, inançlar ve dinlerin hepsi zamana, şartlara göre icat edilen birer sosyal ve siyasal araçlardan ibarettir. Sosyalizmde bunlardan birisidir. İnsan; sınırsız, doyumsuz süperegoist açgözlülüğünü devam ettirdiği sürece, sosyalizmin eşitlik, özgürlük, birlikte üretim birlikte tüketim olan anlamı geçerliliğini koruyacaktır. Çünkü “Sosyalizmde ısrar insan olmakta ısrardır” belirlemesi, makul insan olmayı en iyi şekilde ifade ediyor.
Bugün bilincimizde şekillenen kültürlerin çoğunluğunun ilk temeli M.Ö.65 bin yıllarında, Avcılık ve toplayıcılık (Paleolitik) Çağ da mağara, ağaç kovuklarında yaşayan, konuşma yeteneği gelişmemiş ilkel kabilelerle atılmıştır. Paleolitik çağdaki kültür izleri çok zayıf, bazen kültür denemeyecek kadar da belirsizlikler taşır. İkinci kültürel temel M.Ö. 30 bin yıllarda, Mezolitikte; Totem ve Animist inançlarla biraz daha somutlaştığını görüyoruz.
Tarih, kültür, sosyal psikoloji üzerine yapmış olduğum araştırmalarda, istisnalar hariç, uygarlıklardan günümüzdeki modern toplumlara kadar hepsi, genel olarak ahlak ve namus kavramını, direkt, dolaylı kadın cinsiyeti üzerine şekillendirmişlerdir. Bu o kadar iğrenç bir anlayış ki kadın sosyal, siyasal, cinsel olarak her şeyi erkekle birlikte yaşarken, çoğu zamanda erkeğin zorlaması neticesinde gerçekleştiği halde, erkek yerine kadını suçlu göstermek en büyük ahlaksızlıktır. Yaşanan ahlaksızlıkları bir çocuğa sorsak dahi, erkeğin direkt suçlu olduğunu rahatlıkla ifade edecektir.
