Ya da sizi kendime benzettim. Hani fotoğraf çekilirken çok sıkıldığını, sürekli arkalara kaçtığını, konferans verirken sürekli konuşmaktan hoşlanmadığını, annenle sürekli didiştiğini, gösterişli giyinmeyi sevmediğini, kılık kıyafet konusuna çok önem vermediğini... Yazmışsın ya. "Beni mi anlatıyor acaba bu kadın" dedim.
Zaten sarışınlığın, renkli gözlü oluşun,göçmen bir ailenin kızı oluşun da benzeştiğimiz yönlerimiz.
Siz beni tanımazsın gerçi. Ben sizi gayet iyi tanıyorum. Eskişehir'de bir konferans vermiştiniz. O zaman da sizi izlemeye gelmiştim. Çok tatlı bir hanım olduğunu düşünüyorum. Benzeşmemizin sebebi ben sizden etkilenmiş olabilir miyim acaba? Sanmıyorum ama, ben pek başkaları gibi yazmaya çalışmadım. Kendi bildiğim gibi yazdım her zaman. Sizden etkilendiğimi sanmıyorum. Ama sizin kitaplarınızın çoğunu okudum. Üstelik özel hayatımız da pek benzeşmiyor. Benim dört tane oğlum yok. İki oğlum var. Ben sadece bir kez evlendim. Sevgilim de olmadı. Bir çocukluk aşkım vardı. Çok küçüktüm. Sevgilim vardı, demeye bile değmeyecek kadar kısa sürmüş bir arkadaşlıktı sadece.
Neden kendimi size benzettiğimi bilmiyorum. Yani sizin hayatınıza pek fazla özenmedim. Ama Hayal isimli kitabını okurken o kadar çok yerde; "beni mi anlatıyorsun sen." dedim. Kendi kendime.
Sizin ne çok kitabınızı okumuşum. Sizin kitaplarınızı rahat okuyorum.Anlamakta zorlanmıyorum. Seçtiğiniz konular beni hemen sarıyor. Hepsini beğendim. Ben sizin kitaplarınızı severek okuyorum. Sanki okuduklarımı ben yazmışım, benim elimden çıkmış gibi de bir hisse kapılıyorum. Sebebini bilmiyorum ama, özellikle son okuduğum kitapta bu duyguyu çokça yaşadım.
Meğer ne çok kitabınızı okumuşum sayayım mı?
Foto sabah resimleri, Adı Aylin, Füreya, Köprü, Nefes nefese,
Gece sesleri, Veda, Türkan, Bora'nın kitabı, Dönüş, Hayal evet en son Hayal.
Üstelik siz bir evin tek kızıymışsınız. Dedelerin Osmanlı paşalarındanmış. Benim Paşa dedem olduğunu sanmıyorum. Benim dedemin saatçilik,saat tamirciliği yaptığını söylerlerdi. Ben küçükken; evde kutular içinde eski, bozuk saatler görürdüm. Dedemin saat tamir dükkanı varmış. Babam da küçükken çobanlık yapmış, onu askeri okula yazdırmışlar, parasızlıktan okuldan ayrılmış. Eskişehir'e gelip inşaatlarda çalışmaya başlamış. Sonra küçük çaplı müteahhatlik yapardı. İnşaatlarda çalışırken,cereyanlı soğuk yerlerde, rutubetli yerlerde kaldığı için astım hastalığına yakalanmıştı. Bu hastalıktan ne çok çekti. Yani demek istediğim ben senin gibi Paşa torunu değilim. Olmayı da hiç arzulamadım.
Sizin kitabını okurken bunları düşündüm. Bakın kitabınız bana neler neler düşündürdü.
. Çok talı bir hanımsınız. Her kitabınızı severek okudum inanın bana
Sizin kadar ünlü bir yazar olmak gibi bir hayalim yok. Yazarlık konusunda bir hayalim yok. Ben sadece yazmayı seviyorum hepsi bu. Ulaşmak istediğim bir hedefim yok. Siz 25 sene kitabınızı bastıracak bir yayınevi bulamamışsınız. Gerçekten yazık olmuş, en verimli yıllarınız boşa gitmiş, ama yine de hayat size gülmüş. En iyi yerlere gelmişsiniz. Bence hak ediyorsunuz. Benim kitabımı ilk gönderdiğim yayınevi bastı. Bu konuda şanslıyım ama, yayınevimin benimle hiç ilgilenmediğini düşünüyorum. Bu konuda biraz hayal kırıklığına uğradım.
Sizinle sohbet etmeye devam edebilirdim Sevgili Ayşe Kulin ama okuyucuları sıkmayayım.
Bir kitabını daha bitirmiş olmaktan gayet memnunum inanın bana. İyi ki varsınız. Ben sizin kitaplarınızı okumayı seviyorum. Kim ne derse desin. Ben Ayşe Kulin okumayı seviyorum.
