TUTSAKLIK ÇAĞI
artık bizler kolay kolay yara almayanlarız
yine de ne tanrı ne de onun gibi bir şeyiz
tepeden tırnağa et ve kemik
gelecek bizlerin değil
yaratıyor olduğumuz yapay tanrılarımızın
Gılgamış’ın düşü ardı sıra koşarız
ve belki yıkıma ulaşma an meselesi
güç kaderi,
tatminsizlik bedeli
her şeye sahip olmak ister tanrı-insan
tahakküm koymak.
hüküm sürmek sonsuz çağa
bizi biz olmaktan alıkoyan hastalık
kendi karanlığımıza sürgünlük
bu tutsaklık çağı
ilkin çocukluğumuz öldü,
sonra geriye ne kaldıysa
koca bir boşluk
içimizde
kara bir delik
biz mi kötüyüz yoksa
var oluşumuza işlenen sarmal sır mı?
her şey bir bilinmezlik kendi deryasında
ve her dokunuşumuz felaket doğuruyor
Söyle düşüne hapsolduğum
uzak yıldızların rüzgarı
yoksa bizler kendi dünyamızın
virüsleri miyiz?
Ömer ÖZDURAK
F Tipi Cezaevi
BOLU
2020
Ömer Raman ÖZDURAK
