Eskiden kuş cıvıltıları
düşerdi sabahlarımıza
Kış ortasında papatyalar açar,
mevsime kafa tutan bir bahar rüzgârı
dokunur geçerdi yüreğimize...
*
Bahar değer de coşmaz mı o yürek?
Takılırdı dudaklarımıza
eskilerden kalmış bir aşk şarkısı
Hatta sevdiğimiz birinin şiirinden birkaç dize
*
Dün kırlara doğru yürüdüm
Yol kenarlarında açmış kış papatyaları.
Hevesle bekledim o bahar rüzgârını
Gelip de yüreğime dokunsun diye...
*
Ne rüzgârın yolu düştü ne de şarkıların.
Şiir hepten suskundu ki, o en alınganı...
Gidenler vardı içimizden, hem de epeyce.
Kalanları düşündüm uzun bir süre.
*
Suç ne papatyanın ne de kuşlarındı.
Yok! Yaşa başa da hiç yormayın sakın.
Acının tortusuydu yüreğin ihaneti.
'Bu da geçer! ' dedi yarım yamalak kalmış bir umut.
Bir demet kış papatyasıyla dönüverdim eve...
(26.12.2016 güncesi)
Kategori:
