karanlık
gecedir karanlıklar çöker üstüme
debelenirim karanlıklar içinde
gitme nasıl bakayım arkandan
göz bebeklerim büyür göremem
kan çanağıdır artık ağlayamam
masum bir gözyaşı değil artık
verimli toprağı önüne katan
kan kokulu seldir
alır başımı taşlara çalar
duru bir göz yaşı değil artık
kan kokulu öfke selidir
alır beni taştan taşa çalar
gecedir göz bebeklerim büyür
göremem
dosta da düşmana da toslarım
bir gün doğumunda uyanırım
kan ter içinde
güneş alır göz bebeklerimi
bakamam
kaçarım
geceye sığınırım
görmeyeyim diye
dönerim dönerim
içimden çıkamam
sen gideli güneş battı
nasıl bakarım ardından
göz bebeğimden vurulmuşum
Kategori:
