Heyhat hayat zor
Savaşlar geri geldi
Barış
Hayal oldu
Bitmiyor gözyaşları
Yine yürekler yanıyor
Faaliyetler, niyetler kötü
Yazık, umutlar tüketiliyor
Yalanla, dolanla icraat olmaz
Halka atılan büyük bir kazıktır
Kısaca, henüz geride kalan bir şey yok
Bataklık
Dert
Zulüm
Zalim aynı
Değişmeyen dehşettir
Kara bulut gibi
Üzerimize çöken
Zalimlere karşı
Barikatlar kuralım, birlikte direnelim
Her yerde gizli, saklı canavarlaşmış bir hal var
Mezopotamya dört bucak ateş içinde yanıyor yine
Acıya bal katık olmadı
Acıya su ilave ettik olmadı
Dinmedi, bitmedi acılarımız bizim
“Zehir zemberek” küfürdür işittiğimiz
Haysiyeti, şerefi olan Firavun’a baş eğmez
Hayatı cendereye çevirenlerden hesap soracağız
Çiçek
Dalda güzeldir
Dünya savaşsız
Tank
Top
Mitralyözlerle
İnsanlık yok olmadan
Kentler yakılıp, yıkılmadan
Bütün benliğimizle barışa kenetlenelim
Başıbozuk zağarlara, çakallara fırsat vermeyelim
Güneş sönmesin, canlar ölmesin, soysuzlar kalmasın
Yumuşak başlı
Çelik yürekli
Yiğitleriz
Sınıfımız belli
Köylüyüz
İşçiyiz
Emekçiyiz biz
Telaşa mahal vermeyelim
Kaygıya, tasaya gerek yok
Sevgi dokuyalım
Haran ovasında
Özgürlüğe açılalım Fırat’la
Işık toplayalım yıldızlarda, güneşte
Aydınlık yarınlarda kucaklaşalım, kenetlenelim halkız biz
Mehmet Çobanoğlu
14.02.2014
İstanbul
