Teyzemin Köyü
Benim babam öldü.
Ben öldürdüm. Gözümü kırpmadan hem de. Sümbül'ün ablası, babamın ilk göz ağrısıydım.
Pişman mıyım?
Hayır!
Bugün olsa yine aynını yaparım…
Babamdan olma, Sümbül'den doğma, dünya güzeli yeğenimden mektup aldım bugün. Çöpten bacaklı çocuklar çizmiş kâğıda; gülüşleri kafalarından büyük... Okuma yazma da öğrenmiş bu yıl.
"Çok Sevgili Teyzeciğim. Nasılsın, iyi misin?" diye başlamış mektubuna.
"Annem anlattı; çok güzel bir köyün varmış senin, çok da arkadaşın. Mutluymuşsunuz orada; bırakıp gelemiyormuşsun arkadaşlarını.