
(Yılmaz'a)
İlk her zaman çöpçü arabalarındır
Bilirim sabahın körü daha
Daha gün doğmadan yüreklere
Ayaktalar yüzü tanık dost mülteci işçiler
Polonyalı Bulgar Rus yahut Mısırlı
Sokaklardan ayak seslerini duyarım
Yorgun yılgın aceleci
İki katlı otobüsler kırmızı
Camları buğulu kulaklarına kadar emek yüklü
Ambulanslar polis sirenleri
Arabalar arabalar büyüklü küçüklü
Vızır vızır hep geç kalmışlar
Sarhoşlar fahişeler eroinmanlar
Gece kuşların çekilme zamanı
Yüzü yakan aralık soğuğu
Kesilmiş serçelerin cıvıltısı
Çıt yok
Kepenkler açılıyor birer birer
Yılmaz ve Henry usta emanetleri indiriyor
Sımsıcak ekmek de çıkmıştır şimdi
Doyulmamış uykularıyla
Okul çocukları da doldurdu sokakları
Sabah bir çocuk gibi umut umut
Sıcak gülüşü gibi aydın aydın
Geliverdi
https://syadirgi.wordpress.com/2016/12/03/londrada-bir-mahalle/