ELİF ORHAN / Tünelin Ucundaki Işık.
İnsanın içinde büyümeyen bir çocuk varsa, hayatın siyah ve beyazdan ibaret olmadığını bir güzel öğretir.
İnsanın içinde büyümeyen bir çocuk varsa, hayatın siyah ve beyazdan ibaret olmadığını bir güzel öğretir.
Her zaman olduğu gibi bakışlarım duvardaki resimlere takılıyor; yarattıkları olayların kahramanı ve kurbanı olan kalabalıklara. Islıkla hareket eden bu tip kalabalıkların hepsinin bir geçmişi var; var ama nakledenleri olmadığı için hiçbirinin geleceği yok. Yekiniyorum. Her geçen gün ağırlaşıyor kalkışım. Aşık kemiğim sızlıyor. İçimde, sır küpü bir ağırlık. Çelişik, çifte bir devinim. Zaman ötesi bir aşkınlık. Birbirlerinin içinde kutup yaratan kutuplar .. Çözemiyorum. Çözsem ne olacak sanki. Sonsuzu haddinden fazla sıkıştıran bir hırs.