Küçücük izler bıraktı
seke seke yürürken.
'Kuş izi ' dedim kendime.
*
Bakışımdan mı ürktü bilmem?
Bir kanat vuruşta yarıp gitti göğü.
Nasıl da eyvallahsızdı.
Yoktu kimseye minneti.
*
Kanatlarında rüzgar,dilinde türküsü
Uçup gitti....
Değişmezdi özgürlüğü
ne bir lokmaya,ne de suya..
*
'Kuş izi ' dedim kendime.
Düşündüm insan izini.
Bir lokmacık çıkar için
dokuz takla atan....
*
Özgürlüğü çoktan geçtim,
Ruhunu bile satan.
'Kuş izi 'dedim kendime...
Hem de sevdalı bir yağmur...
Özlenen bir sevgili gibi düşüyordu toprağa.
Toprak sevinçten deli divane, yapıştı yağmurun ellerine.
Yağmur kucakladı toprağı yedi renkte.
Toprak burcu burcu koktu.
Sanki, güz vakti bağrına cemre düştü.
*
Yağmur vardı bizim oralarda.
Hem de çocuksu bir yağmur...
Yakındaki bir okulda çaldı paydos zili.
Serçe kuşları gibi dağıldı çocuklar.
Hepsinin yüzleri yağmura dönük.
Yüzü çilli bir oğlan daldı yağmur sularına
Su alıyordu pabuçları, ıslanmıştı saçları.
*
Yaralarımı sardım sessizce.
Kedilerin tüylerini yalaması gibi.
Oturdum eski kitaplarımı karıştırdım.
Altını çizdiğim cümleleri yeniden okudum.
Aralarında kuruttuğum çiçekleri buldum.
*
Eski şarkılar dinledim,hani sevgiliye siz diyenlerden
Çıkardım anamdan kalan tülbentleri,sardım kalabalık başımı.
Ocağa nane limon çayı koydum, grip değildim ama...
Olsun du... İyi gelir dedim kendime...
*
Kış yalnızlığı mıydı bunun adı?
Çekilirken biz kendi içimize, içimize....
Kar yağıyor dünyanın bu tarafına
Beyaz kelebekler gibi düşüyor
Bütün renkler arınıyor kirinden
Masumiyet yeniden anımsanıyor...
*
Kar yağıyor dünyanın bu tarafına
Tozuyor çocukların üstüne * elif elif...
Kiminin ceketi incecik, kiminin hiç yok
Bazılarının pabucu delik, çorapsız bazısı
*
Çocuk bu ya, gözü hep oyunda
Karışmak istiyor bu sonsuz beyazlığa
Hem de en çok onlar yakışırken beyaza
Yol vermiyor dünyanın kirli eli, sırıtkan yüzü
Oyun dışına atıveriyor çocukları...
*
boğazımda
düğüm düğüm olsa hüzün...
Gökyüzüne bakarım
uzun uzun.
Belki bir kırlangıç
yarıyordur göğü
bir uçtan bir uca.
Çoktan gitmişse kırlangıçlar.
İşte o zaman,
kağıttan kuşlar yapar,
salarım gökyüzüne..
Bizler televizyon çocuğu değildik.
Hazinemiz, ninelerin, dedelerin anlattıkları anonim masallar ve yaşanmış öykülere karışan, çoğu hayal gücü olan, içinde ölülerin, cinlerin, perilerin, şeytanların geçtiği *mesellerdi.
Bazıları hiç de çocuklara uygun değillerdi. Aynı odada tek bir sobanın başında oturulan evlerde, büyüklerin anlattıklarını biz küçükler kulak kabartırdık da gece olunca hepsi rüyalarımıza üşüşürlerdi.
Kuş olmalıyım, kuş...!
Özgürlüğe kanat açan.
Dağları denizleri aşan.
Gözü yaşlı çocukların
Parmaklarına konan.
Küsmüş yüreklere şarkılar söyleten.
*
Bulut olmalıyım, bulut...!
Çorak topraklara yağmur götüren.
Gönül yangınlarını söndüren.
Ne kuş olup, uçabildim.
Ne de bulut olup, yağabildim.
Ola ola, bir ' i n s a n ' oldum
Odun taşımasam da harlı ateşlere,
Söndüremedim yangınları.
Güldüremedim çocukları.
'Dağlar dayanmaz' denen acılara dayandım.
Dayanmakla kalmadım.
Aydınlık sabahlara uyanırdık.
Açılırken pencereler
Gökyüzüne kuşlar bağışlardık.
*
Yitirdik o bilindik sabahları.
Kuşların vurulduğu zamanlarda.
Güneşin yüzünü örterken gece.
Arsız bi karanlık zorluyor penceleri.
*
Kuşlarla gitti kuş bağışlayıcılar.
Kanadı kırıldı güvercinlerin.
Anısı kaldı rüzgara karşı uçmaların.
Kuşlarla gitti kuş bağışlayıcılar.
*
Çamur gibi bir gece akarken camlardan.
Yitirdik aydınlık sabahlarımızı.
Kuşlarla gitti,kuş bağışlayıcılar.
Adımı yaşımı sormayın sakın..Bir adım bile yok..Adım da, yaşım da, benden önce doğup da, ölen ablamın aslında.
Benden sonra doğan üç erkek kardeşim var. Etti dört çocuk evde..
Babama sorarsan üç çocuğu var...Ben yine yokum..
Acaba ben masallardaki gibi görünmez mi oldum ne?
Sahi ya...Sihirli güçlerim olsa ne güzel olurdu demi? İşime gelince görün, gelmeyince görünmeyiver...
Ben daha düşmeden yürüyemezken kardeşlerimi sırtladım. Çeşmeden su taşıdım.
Bazen yere düşüp su testisini kırdığım olurdu..Anam da kızar saçımı çekerdi.
Hep hazırdır seni bağrına basmaya.
Kapıları kilit bilmez.
Açar girersin..
*
Avlusuna attığın ilk adımda,
karşılar seni tanıdık kokular.
Ah! kaynayan reçel,
Anne şefkati gibi çorba,
Vefayı anımsatan kahve,
Şifacı bir el gibi
dokunur kanayan yerlerine.
İçin ısınır aniden.
*
Teklifsizce dalarsın odalarına.
Uzanmıştır çocukluğun
ak saçlı ninesinin dizine.
Gezinirken elleri saçlarında,
iyilerin hep kazandığı bir masalda
kötüleri kovarsın Kafdağı'nın arkasına.
