GURBET ÖMÜR BİTİRİR
Karanlık gecelerde ışıldayan yıldızlar
Yüzlere süzüldükçe
Gönüllere rehavet akar
Eğer yıldızlar yoksa
Zifiri karanlık
İnsana endişe verir
Ah çektirir
Gurbette giden tren
Sıladan uzaklaştıkça
Yüreklere acı dolu bir arsız hüzün iner
Ayrılık yolu zulümdür
Zehirdir
Kahırdır
Her an büyüdükçe daha da büyür
Gurbet ömür bitirir
Acısı mutluluğu yok eder, acısı ölüm getirir