Saf Işığın, şeffaf simgelerin şairi: Tomas Tranströmer[*]
veya gülümseyen bir ağızdan
yükselen bir şarkıdır.”[1]
“Mavi parıldayarak kaydı geçti dubaların önünden,/ kara süründü ve büzüldü, taştan dışarı bakarak,/ beyaz bir fırtına olup esti gözlere.
nalların altında ezilince saat üç/ ve karanlık ışık duvarını çalınca/ uzandı şehir denizin kapısının ayaklarına/ ve parıldayarak akbabanın keskin gözlerinde,” dizelerindeki ‘İzmir Saat Üç’ün yazarı yani şairiydi, fotoğrafçıydı ve Gürhan Uçkan tarafından Türkçeleştirilmiş ‘Hüzün Gondolu’ ve ‘İzmir Saat Üç’ şiir kitapları vardı…[2]