Sedat Öncer

1 Şubat 1956 tarihinde İzmir Seydiköy’de, Buharlı lokomotiflerde makinist’lik yapan bir baba ile ev hanımı Uşaklı bir ailenin ilk çocuğu olarak dünyaya geldi. Beklenmeyen bir doğumdu onunkisi. Orman Müdürlüğünde katiplik yapan annesinin dayısını ziyaretlerinde, umulmadık bir şekilde dünyaya gelmişti ve o sebeple ilk adını Seydi koydular. Sonradan bu isim unutuldu gitti.
Çocukluk yıllarının önemli bir kısmı İzmir Zeytinlik’te geçti. Yaşamının tümüne hâkim olan iki sevdası da burada oluştu. Biri hiç yanından ayrılmayan elektronik, Diğeri de onun gölgesinde kalıp,emeklilik yıllarında kendini kaleme verdiğinde, Birden su yüzüne çıkıveren,o vakte kadar içinde tortulaşmış halde duran demiryolları, Ve kara trenler. 1967 yılında İzmir/Halkapınar’daki buharlı depo,dizele geçerken, babasına da üç yer gösterilmiş,O da ata toprağı Uşak’ı seçmişti. İzmir’den sonra uzunca bir süre kâbusu olmuştu bu toprak. İlkokulu burada bitirmiş,ortaokul, lise derken üniversiteye adımını da Uşak’tan atmıştı. Çok başarılı geçen bir sınavdan sonra, ailesinin baskısı ile Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi’ne devam etmek zorunda kalmıştı. Emekliliğine kadar geçen ızdırap dolu yıllardı. O vakte kadar tek bir mektup yazmamış, tek bir kitap okumamışken, nasıl olduğunu anlamadığı bir biçimde kağıt ve kaleme sarılıverdi. Ama bu süreçte elektronik onu hiç yalnız bırakmadı. Sohbetlerinde “Neyim varsa ona borçluyum” der. Çok ciddi paralar kazandığı elektroniği artık hobi mahiyetinde yapıyor. Özellikle Grundig başta olmak üzere makaralı teyp koleksiyonu ile uğraşıyor. Sedat Öncer’in hiç yayımlanmamış onlarca roman niteliğinde hikayesi, yüzlerce çoğunluğu aşk dışı şiiri var. Ayrıca sosyal medyada paylaştığı yüzlerce siyasi yazısı. Halen emekli olup Balıkesir-Edremit-Akçay’da ikamet ediyor.