Cemal Zöngür ağ günlüğü

 
Dil ve düşünce insan olmanın en temel varlığıdır. Bu da her insanın doğup yaşadığı bölge, coğrafya ve topluluğun doğal özelliklerine göre gelişir. Örneğin kişinin boğazdan çıkarmış olduğu sesin (Fonetik) tonu, bölgenin iklimsel yapısına uygun düzenli ve düzensiz seslenişle harflendirilir.
Dil eğitiminin gelişmediği çağlarda bu düzensiz ses tonları, insanların bilinçlerine tamamen oturduktan sonra, çevredeki tanınan varlıklara benzetilerek resim ve şema (Hiyeroglif) yazılarla somutlaştırılmıştır.

 
Din başta olmak üzere ekonomi, siyaset, yönetim ve demokrasi konusunda yüzyıldır doğru düzgün bir düşünce ve sisteme oturmayıp, sürekli fikir değiştirerek toplumla alay eden bir devlet örneğine, Türkiye'den başka bir yerde rastlanmamaktır.
Tüm gerilik ve bağnazlıklarına rağmen Arap ülkeleri dahi, bu konuda Türkiye'den daha ciddi ve inandırıcıdır. En azından İslam şeriat ve kurallarına inanıp, ileri ya da geri, fazla bir akıl karışıklığına düşmeden bildikleri yolda yaşamaya devam ederler.

 
Fetişizm; canlı veya cansız herhangi bir şeye saplantılı olma durumudur. Bu bir kişi, grup ve toplumda mevcutsa orada ciddi bir hastalık var demektir. Saplantılı bu durum genelde cinsel açıdan ele alınsa da sosyal yaşamın diğer birçok alanlarında daha derin şekilde yaşanmaktadır.
Özellikle eğitim ve kültürel açıdan gelişmemiş çoğu kişi ve toplumlarda fetişist çöküntülü durum, şu noktalarda görülmekte. Cahilce inanma, körce sahiplenme, taparcasına bağlanma, bilinçsiz sevgi ve onusuz yaşanamayacağı korkusuyla hareket etmektir

 
Psikoloji, Sosyoloji ve Tıp Bilimleri, insanın tüm yaşamsal faaliyetleri karakterini yansıttığı gibi, temizlik kültüründe bunun daha açık şekilde görüldüğünü ifade eder. Temizliğin, karakterle doğrudan bağlantısını ilk önce şu noktadan kurabiliriz.
İnsanın temiz bir ortamdan yoksunluğu durumunda, birçok hastalığa yakalanarak ölme ihtimalinin yüksek olmasıdır. Veya ölmese bile insani vasıfları zayıflayarak bundan en az 35 bin yıl önceki gibi, ağaç ve mağara kovuklarında hayvanlar şeklinde yaşaması demektir.

 
Tüketimin Tükettiği İnsan :
Dünya üzerinde yaşayıp, kendi eliyle kendi sonunu getiren tek yaratık insandan başkası değil. Bunu o kadar kurnaz ve profesyonelce yapıyor ki, adını din, iman, vatan millet yaşam koyup, koskoca dünyayı çölleşmenin eşiğine getirmiş bulunmakta. Şayet bu hızla gidilirse ki, gideceğe benziyor, en fazla elli yıl içerisinde dünyanın kurtarılamayacağı net bir şekilde anlaşılıyor.