Iı. Ayrım: Sürdürülemez Kapitalist Yıkım
Iı.1) Dünya Hâl(Ler)İ
Iıı. Ayrım: Türk(İye) Ekonomisi
Iıı.1) Eşitsizlik Coğrafyası
Iıı.2) Borç + İşsizlik = İntihar
Iv. Ayrım: İşçilerin Hâli ve Mücadelesi
Iv.1) Sınıf: Durum ve Mücadele
Iv.2) Devlet ve İşçiler
Iv.3) Sendikal Mücadele (Mi?)
ı.1) durum(umuz)
ı.2) korku güzergâhı
ıı. ayrım: felaket = kapitalizm
ıı.1) kapitalist hakikât
ıı.2) alternatif hakikât örneği
ıı.3) kapitalizmin eşitsizlik cehennemi
ııı. ayrım: krize, yıkıma mündemiç gelecek(sizlik)
ııı.1) ekonomik yıkım=akp türkiye’si
ııı.2) kapitalist “bugün”ün gelecek(sizlik)i
ıv. ayrım: covıd-19 sonrası
ıv.1) yeni dönem
Bana derin derin
nefes aldıran bir şey.”[2]
Sevdiklerinize, yoldaşlarınıza dair yazmak, her şeyden zordur. Her satırda, “Abarttık mı?” Ya da “Eksik mi kaldı?” ikileminin burgusuna sıkışıp kalırsınız…
Onlara dair kaleme alacaklarımız; elbette tarafsız olamaz; inkâra hacet yok: Taraflıdır elbette!
Çünkü biz de “Yeni(lmeyen) Kapı”lılardanız; Onlarla aynı cephede saf bağlamaktan onur duyarak; dünyaya, geleceğine umutla, gurururla bakanlardanız…
Ezilenler, “Yeni Dünya Düzen(sizliğ)i” diye sunulan emperyalist yıkımın (küreselleşmenin) sonuçlarına itirazları gür sesle, sokaklarda ifade etmeye başladılar ki, bunda şaşırtıcı bir şey yok.
Görkemli gerçeğiyle yedi iklim dört düveldeki başkaldırılar, “neo-liberalizme karşı”(ymış) biçiminde sunulsa da, bu doğru değil; tüm başkaldırılar sürdürülemez kapitalizmin mülksüzleştirici yıkımına karşı. Ancak verili itiraz ve öfke şimdilik esasa (yani kapitalizme) müteallik değil; hâlâ sonuçlarla ilintili…
Acıyı, yoksulluğu.
Birleştirdik ellerimizi, ısındık.”[2]
Anayasa Mahkemesi (AYM), “Ayşe Öğretmen” olarak bilinen 2016/139 nolu “Dava” dosyasını, tarafından tekrar görülmesi cihetinde karara bağlayıp; “terör örgütü propagandası” yaptığı iddiasıyla tutuklanan Ayşe Çelik’in ifade özgürlüğünün ihlâl edildiğine karar verdi.[3]
Yalan söyleyenler
Solcu olduğunu söyler.”[1]
Öncelikle şu çerçeveden hareket ettiğimi(zi)n altını özenle çizelim.
Seçim kapışmasının arka planında, Türk(iye) sermayesinin polarizasyon (kutuplaşma) gerçeği yatıyor. Ayrıca Mustafa Kemal’in kurduğu Cumhuriyet’in yekpare yapısı da artık yok.
ve eğmeyeceğim.”[1]
Hemen belirtelim, 23 Haziran seçimlerinde oy kullanmadık. Daha doğrusu, “geçersiz oy” kullandık. Oy pusulalarına birer çarpı çiziktirip öyle attık sandığa - “ne olur ne olmaz, boş atarsak birileri bizim yerimize doldurur” gibi günümüzde aklı başında her T.C. yurttaşının “makul” bulacağı bir kaygıyla…
Yılgın türküler söylemek de
Çünkü yürüyor umudun ordusu
Umutsuzluğu kurşuna dizerek”[2]
Friedrich Engels’in, “Bir sınıf olarak burjuvazinin de zorbalığıyla yüz yüze gelirler; burjuvazi onları insan olarak değil nesne olarak görür; insani varlık olarak değil ‘emek’ ya da ‘el’ olarak görür,”[3] diye betimlediği; dünyanın lanetlilerinin kurtarıcısı proletaryaya dair çok şey söylendi, söyleniyor da; ancak bunlardan en önemlisi, “Mülksüzleştirenler mülksüzleştirilirler,”[4] biçiminde formüle edilen misyonudur.
eskiyle mücadele etmek yerine,
yeniyi inşa etmeye odaklamaktır.”[1]
“Boşuna uğraşmayın, atı alan Üsküdar’ı geçti”… Böyle demişti Recep Tayyip Erdoğan, 16 Nisan 2017’de Türkiye’nin yeni Başkan(cı)lık sistemini onaylayan referandumun ardından…
“Boşuna uğraşmayın,” diye seslendiği, oylamada usulsüzlük, sahtecilik, oy hırsızlığı yapıldığını öne sürerek YSK’yı iddiaları incelemesi için göreve çağıranlardı.
YSK bu çağrılar karşısında kılını kıpırdatmadı!
2019’un 1 Mayıs’ına gidiyoruz; yol(umuz) hâlâ engebeli ve dolambaçlı.
Totaliter bir zorbalığın kollarında krizle sarsılıp savrulan ve kaptan köşkünde Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın olduğu[3] Türk(iye) ekonomisi emekçiler için bir “cehennemi” andırıyor!
