mevsime aldırış etmem
voltama yüklerim sessizliğimi
kaplumbağa hızıyla bir duvardan
bir duvara
kar yağıyor
gök kubbenin dipsizliğinden
yumruk yumruk
yağabildiğince yağsın tutsak bakışlarımın üstüne
yağsın da sussun özlemim
martısız denizdir
kilitlenmiş
kelimeleri unutmuş dudaklarım
vay vay
bir kar yangını harlanıyor yollarında
tilkiler dolaşmaz bu havalarda
keklikler uçmaz
soluklar yapışmadan bıyığa donar
bu havalarda burnunu görmez insan
vay vay
patikalar kayıp
kıbleye dualar kondurulur
dağlar feryat eder
gülsün diye güneş
bu havalarda
kaç muratsız can gömülü
kaç el
kaç ayak
kaç parmak dökülür bilirim
seni de biliyorum
kanat çırpıyorsundur şimdi
soğumaz namlulardan dağdan dağa
ama dondum demeden
şafakları taşıyorsun
dayanan dizlerinde bilirim
yorulmuş karların rüzgarı
taraksız saçlarımda durur
kulaklarım nar kırmızısı
dokunsam dökülür
anlıyorum doğanın acımasız kesilişini
öfkem ondan
suskunluk yüklediğim voltalarım da ondan
#Diyarbakır
Kategori:
