düşünce

 
kadar hepsinin siyasal felsefesi, bilim dışı duygusal ve devlet endekslidir. Mevcut muhaliflerin yüzde doksanı devletle aynı paralelde, Türkik İslamik ulus üstünlüğü, devletçi paternalizm, taklitçilik, şovenizm ve demokrasiyi oy kullanmakta anlamaktır. 

 
Düşünce gelişimi söz konusuysa; toplumsal körelmenin olamayacağını ifade edecekler olabilir. Ancak dünya yüzündeki 8 milyar insanın düşünce niteliğini net olarak bilmesek de, mevcut yaşananlar körelme ve yozlaşmayı gösteriyor.
Örneğin insandaki doğal egonun tamamen ölüp süperegonun hakimiyet sağlaması. Bu duygu “Acıktığı zaman doymayacağını, doyduğunda acıkmayacağını düşünen” çertefilli insan ortaya çıkarmıştır.

 
Teknoloji, bilgi çağı; hızlı tüketim, sınırsız sahip olma ve insanlıktan uzaklaşmışlık, bugüne kadar var olmuş tüm düşünceleri alt üst ettiği gibi sosyalistleri daha derinden etkilemiştir.
Her şeyin çıkar ve menfaate dayandığı insanlık dışı bu yapıdan, sosyalistlerin daha fazla zarar görmemesi için, çağa uygun yeni bilimsel Marksist ilkeler geliştirmelidirler.
Sosyalistlerin, din ve etnik milliyetçiliği temsil eden kapitalist siyasetler gibi ilkesiz şekilde menfaate dayanan kültürleri olmadığına göre, tüm gerçekleri cesaretle tartışmaları gerekiyor.

 
Türkiye'nin içerisine düşmüş olduğu yozlaşmayı herkesin kabul edip, bunun neden sonuç ilişkileri her siyasi çevre tarafından belirlenip acilen çözümler üretilmesi gerekir. Çünkü oluşan ahlak çöküntüsü yakın bir dönemde büyük yıkımlara sebep olacak türdendir.
Artık mızrak çuvala sığmıyor. Devlet ve toplumdaki ahlaksızlıklar ayyuka çıkmış durumda. Buna rağmen devletin askeri ve maddi varlıklarını kendi özel sermayesi gören gerici diktatör zihniyetler, hiçbir şey yokmuş havası yaratarak, son çöküş zilinin çalmasını beklemektedirler.