ZEMHERİ AYAZI
Kâh öpülesi ağır aksak tebessümü
Yanaklarından yuvarlanıyordu
Acı dolu gözyaşları
Zeytin karası
Şafak bakışlı
Gözlerinde öyle susup öylece kalakalmıştı
Yarası zağlanmış hançerin sırtında
Boğazına düğümlenmiş
Buzdan da soğuk
Nefesi
Özgür dağ havasına karışıp
Martıların kanatların arasından
Denize süzülüyordu bembeyaz dalgalara doğru