ZELİL ANNE
Günün orta yerinde acıları uç veren
Teni saman
Elleri toprak kokan
Kürdistanlı kadın
Bırak ağlamayı bırak
Bırak tırnaklarınla yüzüne kapanmaya
Oy saçlarını öyle yolum yolum yolma yiğit anne
Kanayan kadim topraklarda
Her yarası bir okka
Her derdi bir ton kadar
Issız gecelerin
Koyutu köşelerde
Toz, duman
Kan-revan içinde kalan
Yüreğinde sevgi
Koynunda özgürlük besleyen
Yırtık gecelerinden bir kızıl şafak boy veriyor anne