Karanlığı Sökün Atın
Zifir karanlık olunca yaşam nedir anlaşılmaz
Gören gözler görmez olur, ayak gitmez yol aşılmaz
Öyle zalim bir an gelir, her bir anı bir ölümdür
Düğümlenir tüm yürekler, sevgi-saygı paylaşılmaz...
Yokluğun yüzü pek soğuk, hep kırılır, itilirsin
Başında bir kavuk varsa, itibar görür sevilirsin
Şimdi çok kötü zamandır, çakallar kaplan olmuş
Gerçekleri anlatırsan kötü dillere düşersin
