sürgünden ilticaya hasretlerimiz
sürgün yemiş, iltica giymiş ilk ben değildim
atalarım, kimler onlar?
ne bırakıp ne çıkardılar bana?
İbrahim’e putlar bırakmışlardı bir zamanlar
Don Kişot’un atını dörtnala vurduğu çılgıncana
aşındığımız, kafamızı sıyırdığımız zamanlardı
kaplumbağanın ayağımıza konuverince şakırdadığı
başını herkesten sakladığı
kabuğunu çatlatan, ters yatıran mahlûklara
koskocaman bir hezeyandı
artık herkes ünlü herkes şımarık baba
sen gittin gideli herkes nazlı herkes süslü
arıyorum gelip gidiyorum
