Şizofren Melek
Gönül kapısını aralar,
Günahlarını çıkarmak için
Kendi içine bakar;
Çıkınındaki kuru ekmek kadar iyi biliyordu!
Tanrıydı en büyük günahkâr…
Şizofren Melek
Bu akşam
Şiire sol yanım ile girmem gerekiyor,
Ki düşünmek; anlatmak ağır suç
Zulüm İnsanlığa kan kusturur sınır ötesinde!
Şiiri kalemime göre dikleştiriyorum!
Mürekkepten çalmayı düşünmedim hiç..
Sokaklar taşıyamaz gerçekleri,
Umut ışığı kısıldıkça, kısıtlandı düşler
Her şair kendi sözleriyle asıldı
