Umudu İçerim
Götür uzaklara
Gülüşü solmayan
Çocukların ülkesine
Bir dost eli sıcaklığında
Acılar sağımı solumu
Çekiştirmeden daha
Olur ya
Düşerim belki
Bu yolculuğun
Yalnızlığı
Yorgunluğu
Taşı toprağı
Ayrılığı
Karanlığı var
Tut elimden
Götür ötelere
Çocukluğumun
Tepelerinde
Koşarken
Elim sende oynadığım günlere
Vermem seni kimselere
Kayalıklara çarpan sesim
Yankılanıp
Yükselir özgürlüğe
İşte şu tepenin ardında