Şiir
Kırmızı Gül Demet Demet
Köhne küçük bir sınıfındayım
İsimleri emanet iki çocuğun
Buluşturduğu bir kavşakta
Tanıştılar yoklamada
Yaşasın diye emanetleri
Gelecek kuşaklarla
Yıldız yağmurunda ilk o kaydı
Kıvırcık saçlı Haydaranlı
Vurdular boynundan pusuya yatarak
Çakıroğlanı tüfengin kahpe nişanında
Kasketi düşerken karın beyazındaki kızıla
Yalınayak sığındığı
Öğretmenin korkusu ihbarcı çıkınca
Tezgaha alındı çakıroğlan
Gık demedi düşmana
Ser verip sırrını sakladı
Gelecek baharlara
Ayların arkasından
Gülümseyin
Kar/s
Kars’la Çıldır arasında
karın inadına uyanırsın
devlet geçmemiştir bil ki
oradan ritüelleriyle
hükmün de geçmez bilirsin
faili meçhul ilkyaza
kırmızısını arzulayan gelincik
benekli balık olursun buzda
hakilerin tekliği ve sus yalnızlığı
ulaşmamıştır ilk kuş kafilesine
Kars’la gökyüzü arasında
karın beyazına iç güveysin.
Maskeli Balo
Ansızın
QEZEL
***
Sorma, can bağındayam, yoxsa ki, canan, bilmirəm,
Can deyir canan sənə, olmazmı qurban, neyləsin?
***
Ver sitəm, can ağrımaz, candan əzİzdir çün sitəm,
Can üçün dərman olan çəkmirsə hicran, neyləsin?
***
Olma mail canə kim, tapmış əlac öz dərdinə,
Dərdi gər yoxdursa can etməzmi, nalan neyləsin?
***
Mövludun qəlbində qəmdən ayrı bir dünyası var,
Tərk edər can təni gər ayrılsa ondan, neyləsin?
6.08.2019. Mövlud Ağamməd . Zərdabi.
GƏRAYLI
Axır, yanaq nəm əridir.
Ürəyimə dolur sanki
Yanır, ürək qəm əridir.
***
Daş elədin ürəyini,
Asdın arzu, diləyini.
Gərəksizdi, gərəyini
Qəmin kəmdi, kəm əridir.
***
Çəkmə pünhan olan dərdi,
Səni dərdə salan dərdi.
Dərdlərinə sinə gərdi
Pərvanəni şəm əridir.
***
Dövran deyir, günahkaram,
Sağalmazdır, Mövlud ,yaram.
Yavaş-yavaş, aram-aram
Həm sızladır, həm əridir.
Mövlud Ağəmməd. 23.11.2018. Zərdabi
Sözün Bittiği Yer
Taptıkları parayı yakabilirdik gözler önünde
Dosdoğru durunca yol alabilirdik
Belki de yoldan çıkabilirdik, bilinmez
Lakin bir eylem lazımdı bize
Acaba güdülmeye dünden razı olmasak,
Hakkımızı arasak,
Ya da bize armağan edilen boyunduruğa
Boynumuzu hiç düşünmeden uzatmasak;
Taşralarımız dönüşür müydü ki denize?